20-01-13, Koffie!!!
Door: Emiel
20 Januari 2013 | Panama, Jaramillo Abajo
Het ontbijt was goed verzorgd en vanaf het terras kon je de tuin inkijken waar vogels in allerlei kleuren bezig waren het neergelegde fruit e.d. te verorberen. Ook de eekhoorntjes zaten lekker banaan te eten in de boom.
Om 9 uur stond Gary te wachten op ons voor de koffietour. We hadden eigenlijk Richard verwacht, de eigenaar, maar die kon niet, dus kregen we de rondleiding van de versbenoemde 'operations manager' van Cafe de la Luna.
We moesten eerst wel nog even langs de apotheek omdat ik al een week aanhet hoesten was. En kriebelhoest is erg irritant. De apotheker zette wat flessen op de balie en we moesten maar kiezen wat we wilden hebben?!
Voordeel van deze pitstop is dat we door het dorpscentrum reden en nogmaals de bevestiging kregen dat de festiviteiten die gaande waren toch niet zo de onze waren.
Dus op naar de plantage ... Na een leuk ritje door het buitengebied en een redelijke klim omhoog kwamen we aan bij 'Cafés de la Luna'. Een kleine koffieplantage van 2,5 hectare. De plantage had 2 directeuren: eerder genoemde Rich en zijn vrouw Debbie. Debbie deed de planning van de activiteiten op de plantage omdat alles volgens de maanstand gebeurde, vandaar ook de naam. Na een korte presentatie van Gary, die ook professor is aan de universiteit van David, gingen we naar buiten naar de plantage. Hier konden we zien hoe de koffiebessen geplukt worden, te drogen worden gelegd en opgeslagen. Het is een arbeidsintensief proces, omdat Arabica koffie (wordt zo genoemd als deze boven de 1200 meter groeit, anders heet het robusta) niet machinaal geoogst wordt omdat de struiken te fragiel zijn.
Na nog wat meer van deze 'feitjes' kwamen we aan bij het proeven van de koffie. Gary had drie 'brandingen' koffie in bakjes: licht, medium en dark (resp. 1, 2 en 3 stippen op het bakje).
Van de gebrande bonen valt weinig koffiegeur op te vangen, maar nadat hij ze had gemalen kwam de heerlijke geur vrij. Daarna ook het enig juiste ermee gedaan: koffie gezet. Toen blind proeven en kijken of we de drie konden herkennen. Dat lukte en op de vraag welke we het lekkerst vonden, was het antwoord enigszins bevreemdend voor Gary. De medium was niet onze favoriet, terwijl dat de meest verkochte koffie was. Maar goed, wij NL'ers zijn natuurlijk ook geen doorsnee volk en het zou ook vreemd zijn als we de medium wel lekker zouden vinden aangezien we amper een lekkere kop koffie hadden gekregen in dit land!
Toen kwam het leuke stuk van de excursie: zelf koffie branden! Er stond een mooie koffiebrander, goed voor ruim 2 kilo koffiebonen, klaar voor ons.
Eerst de temperatuur instellen op 400 F (= 204 graden C). Dan de bonen erin, de temperatuur weer op laten lopen tot 340 F, dan een minuutje op deze temperatuur houden en dan weer terug naar de 400 F. Na ongeveer 14 minuten is de koffie 'licht' gebrand en kon deze dus uit de oven. Tijdens het branden komen de vliesjes die rond de bonen zitten en deze moeten van de bonen gescheiden worden. Hiertoe worden de bonen een minuut of 8 rondgedraaid, waarbij ze ook afkoelen.
Omdat bij een eerste branding ook een inauguratie hoort, werd er een flesje bier geopend. Dit dus lekker op het terras genuttigd en ondertussen genietend van een mooi uitzicht over de plantage en het dal .... Life sucks :-)!!!!
Er werden 2 verpakkingen koffie ingepakt die we mee mochten nemen en op de weg terug gevraagd of Gary ons af wilde zetten bij 'La Pianista', een Italiaan (Sicilië) op een km of 2 van de BGI. De naam van het restaurant had niets muzikaals of zo, maar blijkt genoemd naar een wandelpad dat ernaast begon. Althans, dat wist de Lonely Planet te vermelden, maar wat er nu eerst was stond er niet bij. Maar goed, heerlijk gegeten en bij het afrekenen wilde opeens de credit card niet meer?! Nou ja, dan maar een andere kaart ... Ook niet .... Mmmm, kaart nummer drie dan maar eens proberen. Ook zonder enig resultaat. Toen dus de laatste dollars uit de portemonnee bij elkaar geraapt en dat was net voldoende. Het is dus verstandig niet teveel op de cc te vertrouwen, ondanks dat deze het 's ochtends bij de apotheek het nog gewoon deed. En 3 kaarten die niet willen is ook vreemd. De dame van het restaurant zei dat we naar de bank moesten om onze kaarten geschikt te maken voor gebruik in Panama. Yeah right! Later zei Dani dat wanneer mensen de telefoonlijn niet betalen voor het gebruik van de cc, dit wel vaker voorkomt.
Wij terug lopen naar de BGI en werden bewonderd door de locals die lachend naar ons keken. Wellicht kwam dat omdat ik een knalrode broek droeg met een veelkleurig hemd. In NL kijkt daar niemand van op, althans zeker minder dan hier.
Ook kwamen we nog twee auto's tegen die in een botsing waren betrokken. Een grote Jeep Cherokee achter in een Nissan nogwat gereden en die laatste was behoorlijk gehavend. De Jeep had geen schrammetje. Later hoorden we van Dani dat de Nissan van Rich was die net mensen had opgehaald voor een koffietour. Die moest dus uitgesteld worden, dus gelukkig was het niet onze tour! Nu werd dus ook de functie van het social hour duidelijk ... Je komt er vanalles te weten!
's Middags nog even met de auto wat rondgereden dor de heuvels/bergen rondom Boquette. In Boquette is er één in-/uitgaande weg richting David en alle andere wegen leggen een soort lus af die vanzelf weer in Boquette uitkomt.
Onderweg gestopt bij een koffiebar, hoog gelegen met uitzicht over het dal. Na een espressootje en wat kodak momentjes weer terug naar Boquette.
Hier kwamen we terecht in het festival en de mensen hadden bezit genomen van de straat, dus dat schoot niet echt op. Ook was het de derde bevestiging dat we hier niet de avond gingen doorbrengen.
Dat hebben we gedaan in 'The Rock'. Een restaurant dat behoorde tot de concurrent van de BGI. Vandaar dat het niet werd aangeraden ... !!! (Tripadvisor had het redelijk hoog genoteerd staan, dus echt erg kon het niet zijn) Hier dus wel heerlijk gegeten en zelfs het toetje dat erg verleidelijk klonk overgeslagen omdat de lunch nog een beetje in de weg zag. Ons toch maar voorgenomen de lunch te beperken tot 1 gang om de avond niet te laten verpesten door zulke teleurstellingen. Dop moest zelfs een deel van het hoofdgerecht terug laten gaan naar de keuken ... Schande ;-)!!!!
Na de koffers weer ingepakt te hebben voor de reis naar Bocas del Toro morgen nog even lekker wat gehoest en toen maar gaan snurken ... Zzzzzzzzzz
Om 9 uur stond Gary te wachten op ons voor de koffietour. We hadden eigenlijk Richard verwacht, de eigenaar, maar die kon niet, dus kregen we de rondleiding van de versbenoemde 'operations manager' van Cafe de la Luna.
We moesten eerst wel nog even langs de apotheek omdat ik al een week aanhet hoesten was. En kriebelhoest is erg irritant. De apotheker zette wat flessen op de balie en we moesten maar kiezen wat we wilden hebben?!
Voordeel van deze pitstop is dat we door het dorpscentrum reden en nogmaals de bevestiging kregen dat de festiviteiten die gaande waren toch niet zo de onze waren.
Dus op naar de plantage ... Na een leuk ritje door het buitengebied en een redelijke klim omhoog kwamen we aan bij 'Cafés de la Luna'. Een kleine koffieplantage van 2,5 hectare. De plantage had 2 directeuren: eerder genoemde Rich en zijn vrouw Debbie. Debbie deed de planning van de activiteiten op de plantage omdat alles volgens de maanstand gebeurde, vandaar ook de naam. Na een korte presentatie van Gary, die ook professor is aan de universiteit van David, gingen we naar buiten naar de plantage. Hier konden we zien hoe de koffiebessen geplukt worden, te drogen worden gelegd en opgeslagen. Het is een arbeidsintensief proces, omdat Arabica koffie (wordt zo genoemd als deze boven de 1200 meter groeit, anders heet het robusta) niet machinaal geoogst wordt omdat de struiken te fragiel zijn.
Na nog wat meer van deze 'feitjes' kwamen we aan bij het proeven van de koffie. Gary had drie 'brandingen' koffie in bakjes: licht, medium en dark (resp. 1, 2 en 3 stippen op het bakje).
Van de gebrande bonen valt weinig koffiegeur op te vangen, maar nadat hij ze had gemalen kwam de heerlijke geur vrij. Daarna ook het enig juiste ermee gedaan: koffie gezet. Toen blind proeven en kijken of we de drie konden herkennen. Dat lukte en op de vraag welke we het lekkerst vonden, was het antwoord enigszins bevreemdend voor Gary. De medium was niet onze favoriet, terwijl dat de meest verkochte koffie was. Maar goed, wij NL'ers zijn natuurlijk ook geen doorsnee volk en het zou ook vreemd zijn als we de medium wel lekker zouden vinden aangezien we amper een lekkere kop koffie hadden gekregen in dit land!
Toen kwam het leuke stuk van de excursie: zelf koffie branden! Er stond een mooie koffiebrander, goed voor ruim 2 kilo koffiebonen, klaar voor ons.
Eerst de temperatuur instellen op 400 F (= 204 graden C). Dan de bonen erin, de temperatuur weer op laten lopen tot 340 F, dan een minuutje op deze temperatuur houden en dan weer terug naar de 400 F. Na ongeveer 14 minuten is de koffie 'licht' gebrand en kon deze dus uit de oven. Tijdens het branden komen de vliesjes die rond de bonen zitten en deze moeten van de bonen gescheiden worden. Hiertoe worden de bonen een minuut of 8 rondgedraaid, waarbij ze ook afkoelen.
Omdat bij een eerste branding ook een inauguratie hoort, werd er een flesje bier geopend. Dit dus lekker op het terras genuttigd en ondertussen genietend van een mooi uitzicht over de plantage en het dal .... Life sucks :-)!!!!
Er werden 2 verpakkingen koffie ingepakt die we mee mochten nemen en op de weg terug gevraagd of Gary ons af wilde zetten bij 'La Pianista', een Italiaan (Sicilië) op een km of 2 van de BGI. De naam van het restaurant had niets muzikaals of zo, maar blijkt genoemd naar een wandelpad dat ernaast begon. Althans, dat wist de Lonely Planet te vermelden, maar wat er nu eerst was stond er niet bij. Maar goed, heerlijk gegeten en bij het afrekenen wilde opeens de credit card niet meer?! Nou ja, dan maar een andere kaart ... Ook niet .... Mmmm, kaart nummer drie dan maar eens proberen. Ook zonder enig resultaat. Toen dus de laatste dollars uit de portemonnee bij elkaar geraapt en dat was net voldoende. Het is dus verstandig niet teveel op de cc te vertrouwen, ondanks dat deze het 's ochtends bij de apotheek het nog gewoon deed. En 3 kaarten die niet willen is ook vreemd. De dame van het restaurant zei dat we naar de bank moesten om onze kaarten geschikt te maken voor gebruik in Panama. Yeah right! Later zei Dani dat wanneer mensen de telefoonlijn niet betalen voor het gebruik van de cc, dit wel vaker voorkomt.
Wij terug lopen naar de BGI en werden bewonderd door de locals die lachend naar ons keken. Wellicht kwam dat omdat ik een knalrode broek droeg met een veelkleurig hemd. In NL kijkt daar niemand van op, althans zeker minder dan hier.
Ook kwamen we nog twee auto's tegen die in een botsing waren betrokken. Een grote Jeep Cherokee achter in een Nissan nogwat gereden en die laatste was behoorlijk gehavend. De Jeep had geen schrammetje. Later hoorden we van Dani dat de Nissan van Rich was die net mensen had opgehaald voor een koffietour. Die moest dus uitgesteld worden, dus gelukkig was het niet onze tour! Nu werd dus ook de functie van het social hour duidelijk ... Je komt er vanalles te weten!
's Middags nog even met de auto wat rondgereden dor de heuvels/bergen rondom Boquette. In Boquette is er één in-/uitgaande weg richting David en alle andere wegen leggen een soort lus af die vanzelf weer in Boquette uitkomt.
Onderweg gestopt bij een koffiebar, hoog gelegen met uitzicht over het dal. Na een espressootje en wat kodak momentjes weer terug naar Boquette.
Hier kwamen we terecht in het festival en de mensen hadden bezit genomen van de straat, dus dat schoot niet echt op. Ook was het de derde bevestiging dat we hier niet de avond gingen doorbrengen.
Dat hebben we gedaan in 'The Rock'. Een restaurant dat behoorde tot de concurrent van de BGI. Vandaar dat het niet werd aangeraden ... !!! (Tripadvisor had het redelijk hoog genoteerd staan, dus echt erg kon het niet zijn) Hier dus wel heerlijk gegeten en zelfs het toetje dat erg verleidelijk klonk overgeslagen omdat de lunch nog een beetje in de weg zag. Ons toch maar voorgenomen de lunch te beperken tot 1 gang om de avond niet te laten verpesten door zulke teleurstellingen. Dop moest zelfs een deel van het hoofdgerecht terug laten gaan naar de keuken ... Schande ;-)!!!!
Na de koffers weer ingepakt te hebben voor de reis naar Bocas del Toro morgen nog even lekker wat gehoest en toen maar gaan snurken ... Zzzzzzzzzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
